เรื่องเล่าจากจางบ้าน EP 2

 เรื่องเล่าจากจางบ้าน EP 2

เราตัดสินที่จะหาที่พักกันก่อน เพราะหากว่าดันทุรังไปต่อจะเป็นอันตราย ก็ไปหาที่พักหน้างาน และไปเจอห้องพักราคาถูกแห่งหนึ่ง ซึ่งก็สมกับราคาจริง ๆ เพราะในห้องนั้นไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไรเลยเป็นห้องโล่ง ๆ เลยก็ว่าได้สักพักแม่บ้านก็นำพูกที่นอนมาปูให้ครบจำนวน 4 คน ส่วนคนขับรถของเราแยกนอนอยู่อีกห้องหนึ่ง บอกตามตรงเลยว่าเหนื่อยทั้งกายและใจ หัวถึงหมอนก็หลับทันที แต่เวลาก็น่าจะผ่านไปไม่นานนัก จู่ ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ก็อก ๆ ๆ มาทำลายความเงียบ ผมไม่อยยากลุกไปดูสักเท่าไหร่แต่มันก็จำเป็นที่ต้องลุกขึ้นไป แล้วก็พอว่ามีผู้หญิงผมยาวในชุดสีขาวมายืนอยู่หน้าประตูด้วยสีหน้าเดือดเนื้อร้อนใจ

สวัสดีค่ะ...หนูทำบางอย่างหาย...ช่วยหาหน่อยค่ะ

มีคนมาขอความช่วยเหลือถึงหน้าห้อง ถึงจะไม่ใช่เรื่องของเราแต่ก็ปฎิเสษไม่ได้จริง ๆ พ่อผม ลุง และคนงานอีกคนในห้องจึงลุกตามเธอไปช่วยหาของที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ส่วนตัวผมนั้นบอกตรง ๆ เลยว่าผมรู้สึกไม่ดี และก็คุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้ แต่ดันนึกไม่ออก ประกอบกับความง่วง ผมจึงนอนรอทุกคนในห้อง ระหว่างที่ผมนอนหลับอยู่คนเดียวในห้อง ก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เพราะเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาอีกครั้ง ถึงตรงนี้ครั้นจะลุกไปเปิดก็เกิดปอดแหกขึ้นมาซะงั้น ผมนิ่งอยู่อย่างนั้นกะว่าเดี๋ยวก็เงียบไปเอง แต่จู่ ๆ ก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นมาแทน สวัสดีค่ะ ผมอดแปลงใจไม่ได้ว่า...เห้ย นี่มันเสียงผู้หญิงคนเมื่อกี้หนิกับมาอีกทำไม แล้วพ่อเรากับอีก 2 คนที่ไปด้วยล่ะหายไปไหน ทำไมไม่กับมาพร้อมกัน ผมคิดหาเหตุผลให้กับเรื่องประหลาดที่ผลพบเจอมาตลอดคืนจนหัวผมแทบระเบิด แต่ไม่ทันให้ผมได้คิดนาน สักพักเสียง สวัสดีค่ะ ก็เริ่มดังขึ้นแบบถี่ ๆ สวัสดีค่ะ...สวัสดีค่ะ...สวัสดีค่ะ

บอกเลยว่าคนปกติทั่วไปคงไม่ทำอะไรน่าขนลุกแบบนี้ เสียงที่ว่ายังคงดังต่อไป ในที่สุดผมก็รู้สึกได้ว่า...เสียงมันเริ่มใกล้หูเข้ามามากขึ้นทุกที ๆ จนเหงื่อไหลพลาก ๆ ไม่ไหวแล้วผมอยู่ในนี้คนเดียวต่อไปไม่ได้...คิดได้แบบนั้นแล้วผมก็พุ่งตัวทะยานออกจากห้อง วิ่งไปไม่ไกลนักก็ไปเจอพ่อและคนอื่น ๆ ยืนอยู่ หลังจากนั้นเราก็ไปรวมตัวกันในห้องอาหารไกล ๆ ก่อนที่จะเรียบเรียงเรื่องทั้งหมดที่พอเจอเล่าให้ทุกคนฟังอย่างละเอียด แต่คุณพระ..จู่ ๆ ผู้หญิงคนที่เป็นหัวข้อสนทนา ก็เหมือนว่าอยากร่วมวง ปรากฏตัวมาจากทางไหนก็ไม่รู้ ก่อนจะโผฃล่พรวดเข้ามากลางวงที่พวกผมนั่งล้อมกันอยู่ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันว่า….ชอบฟังเรื่องผีกันมากหรอ….

เรื่องของกู สนุกมั้ยล่ะ… เรื่องของกู สนุกมั้ยล่ะ… เรื่องของกู สนุกมั้ยล่ะ…

เธอพูดซ้ำ ๆ อย่างนั้นต่อหน้าทุกคนอย่างบ้าคลั่ง มันเป็นภาพที่ไม่น่าเชื่อเลยจริง ๆ แต่ก่อนที่ผมจะได้รู้เหตุผล หันหน้ากับมาอีกทีก็พบว่า...วงแตกกระเจิง วิ่งหนีไปกันคนละทิศคนละทาง ส่วนผมเหรอ จะรออะไรล่ะครับ ใส่เกียร์หมาวิ่งจ้ำตามไปเลยครับผม

หลังวิ่งกันอยู่พักใหญ่ ก็กลับมารวมตัวนอนกอดกันอยู่ที่ห้องเดิม ผู้ชาย 4 คนนอนแนบชิดสนิทเนื้อ ในสถานการณ์ปกติคุณไม่มีวันได้เห็นแน่ ๆ หน้าประตูเราก็สัมภาระกระเป๋าแต่ละคนมากองรวมกัน กะว่าผีมันผ่านเข้ามาไม่ได้แน่ ๆ พอรุ่งเช้าเราก็มานั่งคุยกัน จับความไปจับความมาก็นึกสงสัยสิ่งที่เธอพูดทิ้งท้ายเอาไว้ว่า 

เรื่องของกู...สนุกมั้ย ผมเลยเอาแผ่นซีดี The Shock ที่ชื้อมาขึ้นมาพลิกดู ไล่ดูลิสท์รายชื้อเรื่องเล่าผีที่อยู่บนปกด้านหลัง ก็ไปสะดุดเข้ากับบรรทัดหนึ่ง ที่มีเรื่องชื่อว่า

สวัสดีค่ะ อยู่ในลิสต์ด้วย และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด

จบ