เล่าเรื่องจากทางบ้าน EP 1

 เล่าเรื่องจากทางบ้าน EP 1

เรื่องมีอยู่ว่า...มีอยู่วันหนึ่งผมรับงานด่วนมาจากลูกค้าที่กำชับมาว่า ต้องการจะติดตั้งลิฟต์ใหม่อย่างเร็วที่สุด พูดง่าย ๆ คือสั่งวันนี้พรุ่งนี้ต้องไปส่งได้ทันที อย่างไรก็ตามผมได้รับงานมาแล้ว ที่หมายคือจังหวัดหนึ่งในภาคไต้ ถึงแม้ระยะทางจะไกล แต่ถ้ารีบที่สุดก็สามารถเดินทางวันเดินถึงได้ จึงจัดแจงให้ลูกน้องขนของขึ้นรถทันที

อย่างไรก็ตามดันเกิดปัญหาไม่คาดคิดซะก่อน รถบรรทุกเกินเสียกระทันหันในเวลาที่เร่งรีบแบบนี้ แต่ก็ยังโชคดีที่มันเสียตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่าไปเสียกลางทาง แต่ว่ามันก็ทำให้กำหนดส่งของที่ดูง่าย ๆ สบาย ๆ กลายเป็นงานที่ต้องแข่งกับเวลาขึ้นไปทุกที กว่าจะได้รถบรรทุกคันใหม่ กว่าจะย้ายของขึ้นรถอีกคัน ทำให้เสียเวลาไปมาก จากที่คาดไว้ว่าจะไปส่งสินค้าได้ก่อนค่ำ กลายเป็นว่าต้องเดินทางในตอนกลางคืน ตอนนั้นขาวปลาก็ยังไม่ได้กิน ต้องอาศัยอาหารจากร้านสดวกชื้อยอดนิยมอุ่นมากินกันบนรถ แม้งานนี้จะเริ่มได้ไม่สวยสักเท่าไหร่ เพราะเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอ ตอนนั้นผมคิดแบบนั้น แต่ในความเป็นจริง ค่ำคืนนี้จะเป็นคืนที่พวกเราไม่มีวันลืม

ขับรถมาได้ระยะหนึ่ง พอฟ้ามืดทุกคนบนรถก็เริ่มง่วงนอน เพลงที่เคยเพราะถึงตอนนี้ก็เริ่มเบื่อเหมือนจะยิ่งทำให้ง่วงนอนขึ้นไปอีก ตอนนั้นผมเป็นคนได้ออกไอเดียว่าเราควรพักรถกันที่ปั๊มข้างหน้าดีกว่า หลังจากที่ได้พักเข้าห้องน้ำกันอยู่พักหนึ่ง ผมก็ได้หยิบซีดีจากร้านสดวกชื้อติดมือมาด้วย ตอนนั้นไม่รู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ผมถึงได้หยิบซีดีเรื่องเล่าผีอย่าง The Shock fm แทนที่จะเป็นแผ่นเพลงเพราะ ๆ จะว่าไปก็ได้ผลเกินคาด

คราวนี้ทุกคนบนรถก็ดูตื่นเต้นลุ้นระทึกไปกับเรื่องเล้าที่ค่อย ๆ พีคขึ้นไปเรื่อย ๆ โดตไม่มีใครง่วงอีกต่อไป กระทั้งจู่ ๆ ก็มีอะไรบางอย่างวิ่งตัดหน้ารถ จนทำให้คนขับต้องเหยียบเรบคกระทันหัน ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเป็นอะไรเหมือนกัน เท่าที่คนขับบอกน่าจะเป็นหมาดำตัวใหญ่ แต่พอรถหยุดพอมองไปรอบ ๆ ทางเปลี่ยวข้างพงหญ่า ก็ดูจะเหมือนว่าไม่พบสัญญาญของสิ่งมีชีวิต 

ผลจากการเบรคกระทันหัน ไม่เพียงแต่คนที่หน้าทิ้ม ลิฟต์ที่อยูท้ายรถก็โยกออกจากตำแหน่งของมัน พอหันหลังไปดูก็พบว่าผ้าที่คลุมไว้ และเชือกที่รัดลิฟต์ไว้อย่างดี ตอนนี้มันหลุดออกไปคนล่ะทาง ผมดูนาฬิกาบนวิทยุหน้ารถ ตอนนี้ก็ปาไปตี 3 กว่า โชคดีที่ถนนเส้นนั้นในเวลานี้ไม่ค่อยมีรถสัญจร ไม่งั่นอาจเกิดอัตรายมากกว่านี้ แต่ในขณะเดียวกัน…..มันเงียบจนได้ยินเสียงกระทบเล็ก ๆ น้อย ๆ นี่แหละที่ทำให้ผมกลัว เมื่อกี้พึ่งฟังเรื่องผีมาหยก ๆ ทำให้ผมจินตนาการไปไกลแล้ว ผม พ่อ ลุง และคนงานอีกคน ลงจากรถเพื่อไปช่วยกันรัดสินค้าให้แน่นเหมือนเดิม มีเพียงคนขับเท่านั้นที่รออยู่บนรถ ระหว่างที่เรา 4 คนอยู่หลังรถช่วยกันจัดการสินค้าอยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงดัง ตึก...ตึก...ตึก...เสียงมันค่อยดังขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนกับมีคนกำลังเดินมาทางนี้ พอผมหันไปก็เจอเลย เป็นหญิงสาวผมยาวในชุดสีขาว กำลังเดินมาจนจะถึงท้ายรถอยู่แล้ว พอดีว่ารัดเชือกเสร็จพอดี ผมเลยเคาะกระจกบอกให้คนขับออกรถตอนนั้นเลย ผมไม่รู้ที่ผมเจอเป็นใครหรืออะไร แต่โล่งใจที่ออกมาจากตรงนั้นได้

โปรดติดตามตอนต่อไป….